Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας

(ΚΟΚ). Νομοθετική ρύθμιση που περιέχει τις κυριότερες διατάξεις για την κίνηση των οχημάτων και τους κανόνες οδήγησης και συμπεριφοράς, κυρίως των οδηγών αλλά και των πεζών, για την εύρυθμη λειτουργία των συγκοινωνιών και την αποφυγή ατυχημάτων. Οι κανόνες αυτοί διατυπώθηκαν αρχικά στη διεθνή σύμβαση της Γενεύης, γνωστή ως Πρωτόκολλο της Γενεύης, και περιελήφθησαν στη νομοθεσία του οδικού κυκλοφοριακού δικαίου των ευρωπαϊκών χωρών. Στην Ελλάδα, διατυπώθηκε KOK για πρώτη φορά με το νομοθετικό διάταγμα 4233/1962, που κωδικοποίησε τις διατάξεις οι οποίες ήταν έως τότε διάσπαρτες σε νόμους, διατάγματα ή και αστυνομικές διατάξεις, εκσυγχρονίζοντας το οδικό δίκαιο σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά πρότυπα και με βάση κυρίως τον αντίστοιχο ιταλικό και γαλλικό κώδικα. Με την εξέλιξη όμως των συνθηκών της κυκλοφορίας δημιουργήθηκε η ανάγκη πολλών τροποποιήσεων που οδήγησαν στον νέο ΚΟΚ, που προβλέπει πιο αυστηρή τιμωρία για τις παραβάσεις των σημάτων της τροχαίας και των άλλων οδικών παραβάσεων. Ο KOK στηρίζεται στη βασική άποψη ότι, εκτός από τις περιπτώσεις της ανώτερης βλάβης και της απρόβλεπτης βλάβης του οχήματος, σε όλες τις άλλες περιπτώσεις η ευθύνη για τις συγκρούσεις και τα άλλα ατυχήματα βαρύνει οπωσδήποτε τον οδηγό ή τον πεζό, ανάλογα με την περίπτωση.